Blog

Op zaterdag 2 februari 2019 werd de From Dusk Till Dawn Night Trail gelopen in de heuvels in de omgeving van Durbuy. Het concept is simpel. Starten als de zon onder gaat en zorgen dag je weer binnen bent voordat de zon op komt.

Ik loop in september 2019 een trail in de alpen die mij naar verwachting 22 uur zal kosten. Dit betekent dat ik een nacht in de alpen zal doorbrengen. Het is daar dan zomer. Toch kunnen de omstandigheden op hoogte in de bergen ronduit winters zijn. Ik zocht dus een trailrun die vergelijkbaar zou zijn met dergelijke omstandigheden. Donker, sneeuw en koud. De From Dusk Till Dawn Night Trail is daar helemaal geschikt voor.

Het evenement kent diverse afstanden van 14 tot 86 kilometer. Ik heb gekozen om het niet te gek te maken en heb mezelf ingeschreven voor de 43 kilometer. Deze start samen de 86 kilometer om 17:31 uur. Het moment dat de zon in Durbuy onder zal gaan.

Het heeft afgelopen weken flink gesneeuwd in de Ardennen. Er ligt op plekken meer dan 40 centimeter sneeuw. Op zaterdagochtend zie in het weerbericht dat het ’s avonds rond het vriespunt zal zijn en dat er wat sneeuwbuien in de nacht worden verwacht. Onderweg naar Durbuy wordt het witter en witter. Hier ligt in de velden en bossen geen 40 centimeter maar een centimeter of 15 tot 20 ligt er zeker wel.

De start is in het plaatsje Villers-Sainte-Gertrude bij Camping & Herberg Grand Bru. Op het terrein ligt een gezellig café waar de startnummers moeten worden opgehaald. Tevens kunnen de lopers hier omkleden en zich voorbereiden op de nacht. Het is gezellig druk. De sfeer is ontspannen. Ik heb grote zin in wat komen gaat.

De start is precies om 17:31 uur. Het is nog net niet donker dus ik heb mijn hoofdlampje nog niet nodig. We slingeren kort over de weg bij de camping en maken dan snel een scherpe bocht naar rechts de trails op en de heuvels in. Het tempo ligt niet erg hoog. Dat komt waarschijnlijk door de ervarenheid van de deelnemers. Het is een behoorlijke afstand en het wordt toch wel zwaar. Ontspannen lopen dus en ondertussen wat praten met de lopers om je heen.

De eerste 2 uur krijgen we een paar pittige klimmetjes voor onze kiezen. Het is inmiddels donker. Veel zicht heb je niet. Door een combinatie van sneeuw en mist reflecteert het meeste licht. De trails zijn smal en ondergesneeuwd. Het is dus een beetje lopen op de tast. Als je een beetje alert loopt dan is het goed te doen.

Het is inmiddels wat harder gaan sneeuwen. Ik loop nog in een t-shirtje en begin het toch wel koud te krijgen. Regenjasje aan, race wanten aan, als je maar blijft bewegen dan valt het winterse weer eigenlijk best mee. Ergens in de buurt van de 25 kilometer kom ik een trailrunner uit Breda tegen. Hij klaagt over het zicht. Ik stel voor om een stuk samen te lopen. Hij loopt de 86 kilometer en zal straks bij de start finish nog een ronde moeten doen.

De kilometers tikken weg. En zo langzamerhand heb ik er wel genoeg van. Tegen het einde moeten we nog een beekje door. Het is zo’n 50 centimeter diep en de doorgang is zo’n 25 tot 30 meter in afstand. Het is smeltwater dus aardig fris. Dan nog een lus over de camping. We worden aangemoedigd door een aantal bewoners van de camping. En dan over de finish. In de einduitslag ben ik na 40,5km en 1.379 hoogtemeters 14de bij de mannen met een tijd van 4:59:51. Niet slecht gelet op het parcours en de omstandigheden.

Ik neem een warm soepje bij de finish. Wens de trailrunner uit Breda een goede tweede ronde. Ik ga naar de auto onderweg naar een slaapplek die ik in de buurt heb geregeld. Mooi evenement dat voor herhaling vatbaar is.