Afgelopen weekend was de Koning van Spanje Trailrun. Eigenlijk is het meer dan een trailrun. Het hele weekend kan er gelopen worden. Op vrijdagavond een night-trail. Op zaterdag een middellange afstand en op zondag is er tenslotte keuze uit diverse langere afstanden. Het evenement is normaal gesproken binnen een paar weken uitverkocht en zo ook dit keer. Ik heb de Koning van Spanje Trailrun eerder gelopen dus het evenement stond dit jaar niet op mijn shortlist.
Ik had dit weekend geen trailruns op het programma staan en dat vond ik maar saai. Vorig weekend ook niks gedaan dus hoog tijd om weer wat te ondernemen. Op donderdagavond heb ik daarom besloten om een poging te wagen een startbewijs voor de night-trail op vrijdag te bemachtigen. Helaas, geen succes. Maar iemand stuurde mij een berichtje met een aanbod van een startbewijs voor de 16km trailrun op zaterdag. Je moet wat dus ik heb het startbewijs overgenomen.
Het toeval wil dat Mark van Kessel op vrijdagochtend bij me informeerde of ik nog leuke dingen ging doen de komende tijd. Toeval bestaat niet. De afloop van dat verhaal is vervolgens voorspelbaar. Een half uur later had Mark ook een startbewijs geregeld.
Dus zaterdagochtend om 8 uur vertrek naar het Limburgse Gulpen. Rond 9:30 uur zijn we ter plekke. Het is al opvallende druk rondom het start- en finishgebied. Maar we kunnen op steenworp afstand de auto kwijt. Dat was een meevaller. Er hangt een gezellige sfeer. Het start- en finishgebied is omgetoverd tot een soort markt met allerlei kraampjes met trailrun spulletjes. Het is aardig fris maar zonnetje schijnt af en toe. Door de speaker klinkt gezellige muziek.
Aan de start staan zo’n 470 deelnemers klaar. De speaker waarschuwt voor het eerste deel na start dat vrij snel omhoog zou lopen. Een doedelzakspeler krijgt de eer om de laatste minuten voor de start muzikaal in te vullen. Ieder zijn hobby. Exact om 10:30 uur wordt het startsein gegeven voor de 16 kilometer trailrun. Het eerste deel van het parcours is vrij breed. Ik start daarnaast vrij voorin het deelnemersveld en ik heb dus relatief weinig last van de andere deelnemers. Ik had het drukker verwacht.
Het parcours van deze trailrun is wel haast perfect. Felle klimmetjes worden afgewisseld door lange afdalingen. Eigenlijk worden de klimmetjes steeds beloond. Voor een trailrun in dit soort terrein ligt het tempo daarom bijzonder hoog. Het weer draagt vervolgens ook bij. Het is een graad of 5 en er staat een matig briesje.
Langs het parcours staat opvallend veel publiek. Dit zorgt voor een haast unieke sfeer. Bij trailruns maak je dat maar zelden mee. Onderweg spreek ik wat lopers die in de buurt op de camping staan en het hele weekend lopen. Dat idee spreekt me wel aan. Iets om te onthouden voor het volgende jaar.
Na 14,5 kilometer zie ik een lange sliert trailrunners over het asfalt naar boven slingeren. Ook hier staat veel publiek. Het is een pittige klim. De toeschouwers roepen dat het vanaf boven alleen nog naar beneden gaat tot de finish. We zetten nog een keer aan om vervolgens in hoog tempo naar beneden naar de finish te snellen.
Bij de finish krijgt elke deelnemer een speciaal biertje van de tap. Een mooie beloning na zo’n sportieve prestatie. Oja, bij de finish stond Mark al op me te wachten. Hij had vanaf de start op kop gelegen. Ik vermoed dat hij dus als eerste aan het bier stond. Zelf had ik wat meer tijd nodig. Uiteindelijk ben ik als 75ste na 15,2km en 420 hoogtemeters over de finish gekomen. De Koning van Spanje Trailrun is een aanrader. Volgend jaar zet ik de Ultimate op mijn shortlist.
