Op zaterdag 9 mei 2020 zou de Koning van Spanje Ultra 2020 gelopen worden. In 2019 liep ik de Koning van Spanje 22 kilometer. Dit jaar zocht ik wat meer uitdaging. In februari had ik me daarom voor de Koning van Spanje Ultra ingeschreven. Helaas door Corona werd het evenement afgeblazen. In het najaar werd aan de deelnemers de keuze gegeven om de trailrun alsnog te lopen maar dan solo. Tsja, waarom niet…..
De Koning van Spanje Ultra wordt door de organisatie MudSweatTrails georganiseerd. Een professionele organisatie die keer op keer prima evenementen weet neer te zetten. Dit jaar gooide Corona roet in het eten. De deelnemers waren op basis van de voorwaarden hun geld kwijt. De organisatie maakt nu eenmaal kosten voor het organiseren van het evenement. Het maakt daarbij niet uit of het evenement door gaat of niet. Veel van de kosten zijn dan al gemaakt. Ik heb hier alle begrip voor.
Toch is de organisatie op zoek gegaan naar een manier om deelnemers toch nog waar voor hun geld te bieden. En dat resulteerde dus in een uitnodiging aan alle deelnemers om in de periode september 2020 tot en met december 2020 de trailrun alsnog te lopen. GPX route worden beschikbaar gesteld. Voor de verzorging ben je op je eigen capaciteit en creativiteit aangewezen. Bij de finish een medaille en een speciaal biertje in de Gulpener Brouwerij. Klinkt goed totdat je er over gaat nadenken. 83 kilometer met 2.200 hoogtemeters lopen, niet in wedstrijdverband maar helemaal in je uppie. Ik vind het een leuk idee maar weet eigenlijk niet of ik het helemaal zie zitten.
In september zou ik een 60 mijl ultra in de UK lopen. Een paar weken voor het evenement krijg ik te horen dat ik bij aankomst in de UK 14 dagen in quarantaine zal moeten. Jammer maar helaas, annuleren dan maar. En zo wordt de ene na de andere trailrun, hoe coronaproof ook, geannuleerd. Ik deel deze teleurstelling op een regenachtige donderdagmiddag met mijn vrouw. Zij vraagt waarom ik de Koning van Spanje Ultra niet op vrijdag wil lopen. Ze is vrijdags vrij en kan mij dus onderweg bevoorraden. “Dan heb je tenminste nog iets.” Vrijdag, da’s morgen, da’s te snel. Als maandag ook kan dan heb ik 3 dagen voorbereidingstijd. Ik twijfel geen moment meer. Maandag 5 oktober 2020 ga ik Koning van Spanje Ultra lopen.
Het weekend gebruik ik om een planning te maken. Als je dit soort afstanden loopt dan kan er een hoop mis gaan. Een goede planning helpt dan. Weerberichten analyseren, route analyseren, plan maken voor voeding en vocht inname, bevoorradingspunten bepalen, kleding plannen, en zo kan ik nog wel even door gaan. Het is niet de eerste keer voor mij en ik weer dat plannen rust geeft op de dag zelf. En rust op de dag zelf betekent meer tijd om te genieten. Daar gaat het natuurlijk om.
Op maandag sta ik om half 5 op. Ik wil uiterlijk om half 6 in de auto zitten zodat ik rond 7 uur kan starten. De zon zou dan bijna op moeten komen. Het eerste stuk ken ik dus in de schemering lopen lijkt me niet erg. Het zit me die morgen erg mee en uiteindelijk ben ik rond half 7 in Gulpen bij de start. Het is op dat moment nog aarde donker. Mijn hoofdlampje zit in de laatste bevoorrading van vanmiddag. Dus er zit niks anders op dan in het donker te starten. Laten we het een leermomentje noemen. Het is nog aardedonker als ik de bossen bij Gulpen in draai. En in de herfst liggen er niet alleen pakken modder en veel bladeren…..
Ik start vanwege de duisternis voorzichtig aan en het tempo is bescheiden. Op dit soort afstanden is dat overigens een goede start. De dag wordt lang en vanmiddag wordt het toch wel zwaar. Het mooie van deze vroege start is dat ik de zonsopkomst na een kilometer of 10 kan meemaken. Even genieten van het moment en even genieten van de omgeving. Het voelt als een voorrecht om dit te mogen doen. En het voelt als een voorrecht om dit te kunnen doen!
Het waait stevig en het is een graad of 10. Af en toe komen er wat druppels uit de hemel maar van echte regen is geen sprake. Ik vind regen overigens niet zo’n punt. Wind daar heb ik daarentegen wel een hekel aan. Je koelt er enorm van af. Maar in de heuvels is de invloed van de wind steeds anders. Daardoor ben je steeds laagjes aan het uittrekken en even later toch weer aan doen. Ik vind dat niet echt rustig lopen. Maar je kunt er niks aan doen. Dus jezelf druk maken over het weer is ook redelijk zinloos.
Voor vandaag heb ik qua bevoorrading een indeling gekozen 2 keer 25km, 2 keer 15km. Na 25 kilometer alleen vocht aanvullen, daarna bij 50km en 70k eten en racevest compleet bijvullen met gels, snacks en vocht voor onderweg. De bevoorrading loopt ook een beetje gelijk met het gevoel van de dag. Het wordt een lange dag. De eerste 50km is appeltje eitje. Daarna kun je de echte tegenslagen verwachten. Vaak zijn dat fysieke pijntjes maar die zijn meestal simpel te overwinnen. De echt uitdaging van ultra’s zit tussen de oren. Ik zal hier nog wel eens een afzonderlijke blog over schrijven. Ik ben vanmorgen gestart met het idee dat het een hele lange dag zou worden. En dat klopt aardig.
De route van 84km loop van Gulpen via het zuiden de grens met België over naar het Drielandenpunt. Daar maak je een lus door Duitsland en eenmaal terug op het Drielandenpunt gaat de route langs het noorden terug naar Gulpen. Er zitten maar weinig vlakke stukken tussen. Het is continu stijgen en dalen veelal door modderige en/of rotsachtige paden. In het begin is stijgen zwaar en dalen fijn. Na een kilometer of 60/65 draait dat om. Bij stijgen bepaal je zelf de pijn. Bij dalen bepaalt zwaartekracht de pijn. En dat je het dalen steeds meer pijn gaat doen dat is feit!
Over de omgeving in het zuiden van Limburg kan ik kort zijn. Wat is het hier toch prachtig. De mensen die mijn trailrun activiteiten een beetje volgen die weten dat ik regelmatig in het zuiden van Limburg te vinden ben om mijn favoriete sport te beoefenen. Van de hele route vandaag heb ik het overgrote deel al meer dan eens belopen. Ik voel me wat dat betreft helemaal thuis en heb zeker geen spijt om de Koning van Spanje Ultra hier alleen te lopen.
Toen ik vanmorgen vertrok was mijn doel om de Koning van Spanje Ultra voor zonsondergang terug zijn. Ik vind lopen in het donker op zichzelf geen probleem maar in deze gebieden wordt in de herfst ook gejaagd. Dan loop ik liever niet na zonsondergang in het bos. Ik haal mijn doelstelling overigens ruimschoots. Na 84km en D+ 2.288 hoogtemeters ben ik terug in Gulpen. Met 12:28:30 uur levert me dit voorlopig de eerste plaats in het klassement van de Koning van Spanje Ultra op. Bij het Gulpener Brouwlokaal kan ik mijn medaille afhalen alsmede een speciaal biertje. Ik kijk terug op een bijzondere Koning van Spanje Ultra waar ik met veel plezier op kan terugkijken.