De Osmotherley Trailmarathon maakt deel uit van de Hardmoors Race Series. Een organisatie die jaarlijks 7 trailmarathons en 8 ultra’s organiseert. Dit jaar loop ik de trailmarathon series. Dit wil zeggen dat je tenminste 6 van de 7 trailmarathons die dit jaar op het programma staan voltooit. Al de evenementen vinden plaats in het North York Moors National Park.
De Oz Trailmarathon zoals dit evenement hier ook wel wordt genoemd start in Osmotherley. Dit plaatsje ligt aan de westkant van National Park. Hoewel het plaatsje ’s avond een erg ingeslapen indrukt maakt is het hier overdags een komen en gaan van wandelaars, fietsers en hardlopers. Het plaatsje ligt midden op de Cleveland Way. Dit is een trailroute van 160 mijl door het National Park.
De trailmarathon vindt dit jaar plaats op 21 oktober. Voor Engelse begrippen hebben we perfect weer. Het is zwaar bewolkt en een graad of 11 in de ochtend. Later op de dag loopt de temperatuur op naar een graad of 16. De route kent best wel wat hoogtemeters die overwonnen moeten worden. Daardoor is het op delen van de route toch best fris doordat er een stevige wind staat en je zonder enige beschutting loopt. Het is hier de afgelopen tijd zoals in de rest van Europa vrij droog geweest. Dat betekent dat de trails er relatief goed bij liggen. Hier en daar zijn keien gebruikt om de trails te verstevigen. Deze zijn op sommige plaatsen wat vochtig en daardoor wat glad.
De trailmarathon begint met een eerste helft waarin relatief veel hoogtemeters overwonnen moeten worden. De pittige klimmetjes en technische afdalingen worden afgewisseld door lange gerekte glooiende paden. De tweede helft van de trailmarathon zou minder zwaar zijn zo werd mij door de marshalls verzekerd. Alles is relatief en ja het waren wat minder hoogtemeters. Door de vermoeidheid die op een gegeven moment toeslaat was de tweede helft in ieder geval gevoelsmatig wel het zwaardere deel van trailmarathon.
De organisatie van de Hardmoors Races Series staat er bekend om dat ze trailrunners waar voor hun geld bieden. De meeste marathon zijn dan ook opzettelijk wat langer gemaakt dan een marathon. Op de website kun je lezen dat de Oz Trailmarathon 26,2mile-isch is en het hoogteprofiel 4.000ft-isch zal zijn. In de praktijk blijkt dit 28,6 mijl (45,7 kilometer) met 5.741ft (1.750 hoogtemeters) te zijn. Voor veel deelnemers die niet eerder met deze organisatie liepen is dit een verassing. Met name tegen het einde van de trailmarathon zie je veel lopers door deze verassing instorten.
Het evenement kent 3 afstanden. De 10 kilometer, de halve marathon en de marathon. De populariteit van deze organisatie is in de afgelopen jaren enorm toegenomen. 5 jaar geleden kon je op de dag zelf nog inschrijven. Tegenwoordig zijn de evenementen doorgaans binnen een dag uitverkocht. Doordat er een limiet op het aantal deelnemers wordt gesteld van ongeveer 350 blijft dit een relatief kleinschalig evenement. Dat komt de sfeer ten goede. De sfeer wordt mede bepaalt door een grote groep vrijwilligers. Aan alles merk je dat deze vrijwilligers zelf ook trailrunners zijn. De overgave en het enthousiasme waarmee zij hun werk doen is fantastisch. Als je het als deelnemer zwaar hebt dan geven dit geeft steeds weer energie.
Ik ben als 23ste over de eindstreep gekomen. Dit was de vijfde trailmarathon uit de trailmarathon series. Over een week of 4 ga ik weer terug voor de zesde trailmarathon.
