Vlak over de grens in België nabij Luik ligt het plaatsje Olne. In het dorpje is een sportvereniging actief onder de naam Courir pour le plaisir ofwel Ren voor de lol. De vereniging organiseert al jaren een aantal bekende trailruns zoals de trail Spa-Olne en de ultratrail Olne-Spa-Olne. Dit jaar is er een compleet nieuw evenement toegevoegd aan het aanbod van de vereniging: Tour d’Olne. Volgens de aankondiging een trailrun van 25 kilometer en 520 hoogtemeters in het gebied rondom Olne.
Op zondag 24 april 2022 om 10:00 uur staat de start van de eerste editie op het programma. Altijd ben ik ruim op tijd. Ik ben ongeveer een uur voor de start aanwezig bij de Hal Omnisport d’Olne. Het valt me op dat het nog erg rustig is op de parkeerplaats. Bij vorige evenementen was het veel drukker. Als ik naar binnen ga om mijn startnummer op te halen, blijkt dat er vandaag maar 25 lopers hebben ingeschreven. Dat is niet erg veel. Je kunt op de dag zelf ook nog inschrijven. Dus misschien schrijven de lokale deelnemers vandaag alsnog in.
Ik ga terug naar de auto en kleed mezelf om. Rond 09:45 uur ga ik naar de start. Het is nog steeds erg rustig. Blijkbaar zijn er ook niet veel dag inschrijvingen. Er staan uiteindelijk 26 lopers aan de start. De voorzitter van de vereniging geeft bij de start een korte uitleg over de route en markeringen onderweg. Dit gaat helemaal in het Frans en ik kan bepaalde delen niet volgen. In ieder geval is mij duidelijk geworden dat de route die we vandaag lopen een wandelroute is met een permanente markering. Wel zijn er voor de trail vandaag een aantal aanpassingen gemaakt in de route. De af te leggen afstand is daarnaast ook wat langer. We gaan het meemaken.
Na de start zie ik een kopgroepje van 8 lopers aan de horizon verdwijnen. Ik loop zelf op kop van het tweede groepje van 6 lopers. Ik merk dat het tempo aan de hoge kant ligt en dat met name de stukken omhoog veel te hard gaan. Ik besluit mijn eigen tempo te gaan lopen en laat de 5 andere lopers inhalen. Uit ervaring weet ik dat je deze lopers later in de trailrun meestal nog wel tegenkomt.
Het is vandaag prachtig weer. Het is 8 graden, er staat een zonnetje en je voelt een aangenaam zacht briesje. De route bestaat uit brede paden die door de velden lopen bedekt met gras, zand en keien. Dit wordt afgewisseld met stukken technisch klimmen en dalen. Om de zoveel kilometer leidt de route ons door een van de vele kerkdorpjes rondom Olne. Hierdoor zitten er ook behoorlijk wat stukken asfalt in het parcours. Het tempo ligt daardoor best hoog en op een gegeven moment voel je dit wel aan je knieën. Trailschoenen zijn nu eenmaal niet ideaal op asfalt.
Een tijd lang loop ik in niemandsland. Niemand voor mij en niemand achter mij te bekennen. Na 19 kilometer zie ik in de verte een van de lopers uit het groepje van 6. Dit is eigenlijk zoals verwacht. We zijn nu meer dan twee uur onderweg en het tempo bij de meeste lopers gaat dan omlaag. Ik heb mijn krachten gespaard en kan het blijkbaar beter volhouden. Ik haal hem in en niet veel later zie ik de volgende loper In de verte. Dit gaat zo door tot aan de finish. Uiteindelijk word ik 9de achter de kopgroep van 8 lopers die we in het begin uit het oog waren verloren. Volgens mijn Garmin heb ik vandaag 25,96km en D+810m (hoogtemeters) afgelegd.
Bij de finish doe ik mijn best om nog een gesprek te voeren met de Franssprekende voorzitter van de vereniging. Hij wil weten wat ik van de trailrun vond en waar ik vandaan kwam. Met name dat laatste was moeilijk uit te leggen. Hij kon blijkbaar niet helemaal begrijpen waarom iemand een uur en 3 kwartier voor deze trail in de auto zou gaan zitten. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het de moeite meer dan waard vond. Bij de finish was een gezellig terras met een heerlijk zonnetje. Prima plek voor een herstel biertje! Courir pour le plaisir!
